Innerlijke vrede
Afgelopen zondag begeleidde ik een stiltewandeling van de Walk of Wisdom met als thema ‘innerlijke vrede’.
Toen we begin dit jaar de thema’s voor de wandelingen bedachten kozen we voor de maand september het thema ‘innerlijke vrede’ gekoppeld aan de wereldvredesweek.
In deze septembermaand staat wereldvrede wederom een week extra in de belangstelling. Deze wereldvrede kunnen we naar mijn mening alleen maar bereiken als we eerst zelf innerlijke vrede ervaren. Zouden wereldleiders als Donald Trump en Kim Jong-un doen wat ze nu doen als ze zelf meer innerlijke vrede zouden ervaren?
Met het thema ‘innerlijke vrede’ voel ik veel affiniteit. Mijn uitgangspunt is om innerlijke rust of vrede te kunnen ervaren bij alles wat er zich in mijn leven voordoet. Om me over te geven aan het leven en alles te aanvaarden waartoe ik, soms tegen wil en dank, geroepen wordt.
Mijn persoonlijke levensthema is daarmee al enige tijd het vinden van innerlijke vrede of innerlijke rust. In de afgelopen paar jaar heb ik verlies geleden en afscheid moeten nemen van dierbare mensen. Ook heb ik afscheid genomen van dierbare overtuigingen en denkpatronen die me eigenlijk in onvrijheid deden leven. Ik aanvaard dat wie ik ben soms vaag is en niet altijd even duidelijk.
In verlies ook het mooie kunnen zien of dankbaarheid kunnen ervaren geeft me vertrouwen om voorwaarts te gaan op mijn weg.
Het ervaren van innerlijke vrede of innerlijke rust geeft me ook een gevoel van vrijheid om voluit te durven leven zonder angst daarvoor. Soms zijn me korte en langere momenten gegund waarin ik dit kan voelen.
Deze zomer ben ik zelf wederom behoorlijk uitgedaagd om het verleden los te laten, rust te vinden met wat zich aandient en door te gaan. Ik verloor mijn trouwring die ik destijds speciaal had laten maken. Na de scheiding ben ik de ring in de zomer weer gaan dragen aan mijn andere hand.
Binnen vier dagen dat ik de ring weer droeg verloor ik deze in het buitenland. Ik voelde meteen dat dit niet toevallig was. Maar vond het wel een pittig signaal! Het duurde een paar weken eer ik daar mijn rust helemaal bij had gevonden. De betekenis die het verlies voor mij heeft, is wat het is en ik heb er vrede mee.
Wandelen naar innerlijke vrede
Een manier voor mij om bij innerlijke vrede te komen is om te gaan wandelen, alleen of samen, maar in ieder geval ook (deels) in stilte.
Ik wil heel graag lezers via deze weg kennis laten maken met de eigentijdse pelgrimstocht van de Walk of Wisdom waarin je op pad gaat, los van alledaagse beslommeringen en los van alledaagse verlokkingen zoals mobiele telefoon en internet. Je komt dan echt op andere lagen van je zelf uit en hopelijk op meer innerlijke vrede.
Hoe meer mensen innerlijke vrede ervaren in hun leven, hoe meer vrede er gevoeld wordt in de wereld.
Onder de nieuwsbrieflezers van september geef ik een gratis startpakket van de walk of wisdom weg.
Tot slot nog een gedicht van Marinus van den Berg.
Wandelen
Wie wandelt, wandelt nooit alleen
altijd zijn er wel vogels, altijd de wind
of de waterstromen.
De bronnetjes soms of passanten.
Altijd zijn er de bloemen
en de wolken die je groeten
of de strakke, blauwe hemel.
En de zijwegen en kruispunten
die vragen om een keuze.
Altijd zijn er je gedachten
die meetrekken als engelen
of als duivels, die je plagen.
Alleen wandelen bestaat niet.
Wandelen brengt je ook altijd
weer op je innerlijke weg
en....het brengt je thuis.
Marinus van den Berg
Tot een volgende keer.
Hartelijke groet,
Patricia Akkermans