Jouw leven gaat ergens over
Sinds jaar en dag heb ik onderstaande poster in huis die me nog steeds fascineert. Het is een prent van de kunstenaar Quint Buchholz en het heet Giacomond.
Je kunt je eigen betekenis geven aan het beeld wat je ziet. Voor mij betekent het op eigen kracht op weg zijn naar mijn bestemming, al is het donker en voelt de weg soms als een dun koord. Een beeld dat tegelijkertijd krachtig en zichtbaar kwetsbaar is. De poster Giacomond inspireert me in moeilijker tijden om te voelen dat ik ergens naar op weg ben al weet ik niet altijd waar naar toe. Dat ik zelf verantwoordelijkheid heb en neem om mijn weg te gaan. De maan in de prent staat voor het voort-trekkende verlangen in mij, een gevoel dat ik ergens thuishoor, dat mijn leven ergens over gaat.
Ik herken in dit beeld ook andere mensen.
In mijn praktijk werk ik soms samen met hele sensitieve mensen die een psychose beleefd hebben of er tegenaan zitten. Daarbij is de grens tussen wat ik noem ‘buitenzintuiglijke waarneming’ of een kortsluiting in het brein (de pathologie) niet altijd heel duidelijk te trekken. Het is soms een dunne draad waar ze overheen lopen.
Ze kunnen een mystieke of existentiële ervaring hebben gehad waar ze met weinig mensen over kunnen praten. Ze kunnen er weerstand tegen voelen, zoals een van mijn klanten die vaker uitroept “ik wil niet bijzonder zijn, ik wil zijn zoals iedereen.’
Een tijd geleden was ik op een interessante conferentie met als titel Waanzien, psychose vanuit religieus, spiritueel, cultureel en filosofisch perspectief. Op deze conferentie werd de indrukwekkende Amerikaanse documentaire Crazywise vertoond waarin op een andere manier wordt gekeken naar wat wij ‘wanen’ noemen. (de trailer is Engelstalig en niet ondertiteld)
Deze documentaire nodigt uit vanuit een breder betekenisvoller perspectief, dan enkel het dominante medische perspectief, naar psychose en wanen te durven kijken. De nadruk ligt op het naast elkaar kunnen bestaan van meerdere perspectieven die allen van betekenis kunnen zijn voor personen met psychosegevoeligheid en de mensen die hen begeleiden. Het is een meer inclusieve[1] kijk op wat wij wanen noemen.
Een deel van de mensen die stemmen hoort, een eenheidservaring beleefd heeft of buitenzintuiglijke waarnemingen heeft zou in een andere cultuur met respect behandeld worden en zeker niet buiten de maatschappij worden geplaatst. Hun ervaringen hebben betekenis voor de gemeenschap.
Mensen met dergelijke ervaringen die in mijn praktijk komen hebben vaak behoefte aan het delen van hun ervaringen en willen leren omgaan met hun hypergevoeligheid zonder dat ze gestigmatiseerd of buitengesloten worden. Ze zoeken naar een diepere betekenis van hun ervaringen.
Niet alleen bij hypergevoeligheid, in alle moeilijke levensomstandigheden zit ook een diepere betekenis. Vaak worden mensen daar heel boos van als dat gezegd wordt. Als je middenin een crisis zit is de mogelijke betekenis daarvan moeilijk te zien en te voelen.
“The wound is the place where the light enters you”- is een uitspraak van Rumi. (De wond is de plaats waar het licht binnenkomt)
Onder 'de wond' kun je moeilijke levenslessen verstaan. Deze levenslessen zijn voor ieder van ons anders en heel persoonlijk. Naast de pijn, de strijd en de moeilijkheden die je daar van ondervindt geven ze ook mogelijke toegang tot iets anders: tot een betekenisvol leven. Je leven gaat ergens over. Ik wens je een betekenisvol 2019 toe!
Hartelijke groet,
Patricia
[1] Inclusie betekent insluiting in de samenleving van achtergestelde groepen op basis van gelijkwaardige rechten en plichten. Het tegenovergestelde dus van uitsluiten of buitensluiten