Gezond wantrouwen
De zon schijnt, het is aangenaam warm, kleurenpracht in okergeel en wijnrood, het is een herfstige zomerdag en er volgen er nog meer. Het is een prachtig seizoen, maar niet alleen dat.
Voor mij is de herfst ook een seizoen om extra op te letten, alleen buiten in de natuur. Ik zei onlangs tegen een vriendin die vaker alleen in bos en duin rondstruint dat ‘ze in de herfst nog gekker worden’. Je hoeft zeker niet voortdurend bang te zijn, maar deze weken realiseer ik me maar weer eens dat Nederland voor een vrouw alleen niet zondermeer veilig is.
Met ‘ze’ bedoel ik zedendelinquenten. Wat gaat er om in de geest van een psychopaat die zijn gewelddadige seksfantasieën uitleeft op jonge meisjes en vrouwen? Uiteraard is deze gedachte getriggerd door de actualiteit en raakt het aan mijn eigen geschiedenis.
Het houdt me bezig. Ben me zeer bewust van de grenzen van welk therapeutisch middel of methode dan ook. Niet iedereen kan of wil geholpen worden. Zo kan het dan gebeuren dat het noodlot een jonge vrouw en een zieke geest aan elkaar verbindt.
Ik ken de tbs wereld een beetje van binnenuit. Er zijn heel veel patiënten met een seksueel verstoorde gewelddadige geest. En ik kan helaas beamen dat het niet zo best is gesteld met de begeleiding en behandeling van mannen die hier opgenomen zijn (ooit heeft Léonie Holtes hier een pijnlijk boek over geschreven).
Vaak vraag ik me af of dwangverpleging überhaupt werkt, of er werkelijk behandeling en genezing mogelijk is voor diegene die niet kan inzien welk leed door hem of haar veroorzaakt wordt. Als energetisch therapeut sta ik in ieder geval vaak machteloos.
Een vriendin van me die in een tbs kliniek werkt vraagt aan elke nieuwe jonge (vaak) vrouwelijke werknemer, ‘wat kom je hier doen?’. Het is schokkend om te horen dat deze jonge vrouwen, die met de meest gestoorde en gevaarlijk seksuele delinquenten werken, zelf vaak weinig sjoege hebben van hun werkelijke motieven. Ik ben er van overtuigd dat je doelgroep keuze in de hulpverlening bijna nooit toevallig is!
Ik begeleidde ooit een jonge vrouw die in een tbs kliniek werkte. Ze bleek een verleden te hebben met seksueel geweld. In haar jeugd was ze totaal machteloos geweest in het gebeuren. Door in een tbs kliniek te gaan werken zag ze onbewust een kans om nu wel macht te krijgen over soortgelijke daders. Hiermee dacht ze onbewust dat wat haar was overkomen, alsnog te kunnen controleren.
Ik vertelde haar dat heel erg veel van de interactie zich afspeelt in het energieveld tussen mensen. De schijnbaar berouwvolle man met de grote blauwe ogen kan jou ondertussen energetisch compleet leegzuigen of opvreten. Je voelt wel van alles, maar je ziet het niet. In sommige interactiemomenten was dit voor haar waardevolle informatie waar ze iets mee kon om haar zelf te beschermen.
‘Benader de patiënt altijd met gezond wantrouwen’, is het advies van mijn vriendin aan de nieuwe werknemers. Ik zou er aan toe willen voegen dat iedereen die met mensen en zeker met deze complexe gestoorde geesten wil werken zijn/haar eigen motieven ook met een gezond wantrouwen beziet.
Geniet de komende dagen als je alleen erop uittrekt en het kan geen kwaad een beetje alert te blijven.
Hartelijke groet,
Patricia